Prośba

Kochani!
Mój głupi obojczyk postanowił się nie zrosnąć i tak sobie luźniutko pod blaszką przez 1,5 roku bolał jak s.........n i czekał kiedy zdejmą chirurdzy blaszkę a on zrobi "a kuku! Nie zrosnąłem się. I co mi zrobicie? :p"  Chirurdzy najpierw zrobili wielkie oczy, powstrzymali się od brzydkich słów, i poskręcali gnojka zszywkami (mam nadzieję, że nie biurowymi), siedmioma (tyle nawierceń słyszałam) śrubkami i dali dłuższą nóweczkę blaszkę. Niestety nie karbonową bo takiej nie mieli. Na zdjęciach  wyglądało, że wszystko sie posklejało, pozrastało, cud miód malina a ja tylko przewrażliwiona jestem bo mnie boli. Prawdziwego kolarza zawsze coś boli,  bo podobno  nie ma wyników bez bólu to zagryzłam zęby i tylko czasami popiskiwałam, że k.......a boli.  Wściekła jestem! Następny sezon będzie do d........... bo ani teraz jeździć ani nawet ćwiczeń robić i do ..................... to wszystko. :(  Zła jestem bo już sobie marzyłam, ze jak mi wyjmą  blachę to przestanie boleć i poszaleję po lesie że się będzie ziemia wzbijała a po moim przejeździe po asfalcie to będzie trzeba ekipę remontową wzywać a tu masz.    No nic za 6 tygodni wsiadam na rower znowu zagryzę zęby i trudno. Pan Bóg wybaczy mi te przekleństwa pod nosem, że boli. A może teraz poskładali dobrze i będzie lepiej? Cholera mogłamw czasie operacji w ten obojczyk napluć to może by się lepiej skleił ale nie pozwalali mi się ruszać .
Tylko proszę nie piszcie, że za szybko zaczęłam jeździć, że teraz to tylko spacerowo po lasku bulońskim mam jeździć i po ścieżkach rowerowych bo nie zdzierżę więcej takich tekstów, które słyszę od tych wszystkich cioć i wujków co to: "śpiesz się po woli, znowu jedziesz na rower, a musisz jechać? Lepiej posiedź przed telewizorem itp" brrry , cholera jasna! :(.
A teraz moja prośba. Jeździjcie i opisujcie swoje jazdy choćby po bułki bo sprawia mi przyjemność czytanie, że nie jestem sama taka pieprznięta na tle roweru :). 
Wybaczcie mi parę niecenzuralnych słów ale ciśnienie mi się podnosi jak widzę tą swoją  łapę albo jak zaboli bo źle sie rusze.
Kończę pozdrawiam Was wszystkich i idę do garażu pogłaskać moje rowerki a potem wezmę wózek na zakupy jak stara babusia i pójdziemy sobie z Tinką po coś słodkiego a konto moich jutrzejszych urodzin.
Matko! Dwa krzesełka już się w życiorysie moim postawiły. Ten czas ale leci! 
Mam nadzieję, że niedługo bedę mogła wpisać parę km. Choćby z wyprawy na spacerek z Tinką świnką :)